Burdur’un taş sokaklarında yürürken, geçmişin izleri yalnızca tarihi yapılarda değil, mutfağından yükselen aromalarda da gizlidir. İşte bu izlerden biri, belki de en lezzetlisi: Burdur Ceviz Ezmesi.

Bu özgün lezzetin kökeni, yüzyıllar öncesine, Toroslar’ın eteklerinde yaşayan Yörük topluluklarının mutfak kültürüne dayanır. O dönemde şekerin nadir bulunduğu günlerde, tatlı ihtiyacını doğal yollarla karşılamak isteyen yöre halkı; elinin altındaki ceviz, bal ve un gibi malzemeleri ustalıkla bir araya getirerek bugün hâlâ yaşatılan bu eşsiz tarifi ortaya çıkarmıştı. Aslında bu tatlı, yalnızca bir yiyecek değil, zor zamanların pratik zekâsının, doğayla kurulan bağın ve misafirperver Anadolu sofrasının bir yansımasıydı.

Köy düğünlerinde, bayram sabahlarında ya da yeni doğan bir bebeğin sevincini paylaşırken... Ceviz Ezmesi, Burdur sofralarının en özel misafiriydi. Her evde biraz farklı dokunuşla yapılsa da özünü değiştirmeyen bu lezzet, Burdurluların belleğinde çocukluk anılarıyla, mutfaklarda ise annelerinin ellerinin kokusuyla yaşar.

Günümüzde coğrafi işaretli bir ürün olarak tescillenen Burdur Ceviz Ezmesi, hâlâ geleneksel yöntemlerle üretilir. Kendi havasında kuruyan ceviz, bu toprakların kokusunu ve emeğini taşıyarak her lokmada geçmişe bir yolculuk sunar.